---
نوروز باستانی و سال
نو را با بزرگداشت مام میهن گرامی میداریم
سال نو و نوروز باستانی را به تمامی ایرانیان در پهنۀ
ایرانزمین و گسترۀ گیتی تبریک میگویم. امیدوارم در
این سال از ارتفاع فساد، دورغ، خشکسالی و ستیزهجویی
در کشور ما کاسته شود و خرد، اخلاق و زیست مؤمنانه،
اندکی از غربت و مهجوری بهدرآید.
هرچند ویروس کرونا سبب شده که امسال دیدارهای گرم و
شادیافزای نوروزی به روال سالیان گذشته نباشد، اما
ایرانیان در سراسر جهان، سال نو و نوروز را گرامی
میدارند و آیین های جاودانۀ نوروزی را برگزار
میکنند. نوروز «آتش نهفته»ای است که همواره در سینۀ
ما است و با فروغ جاویدانش به جان و دلِ ایرانیان،
پرتوهای امید، تلاش و پایداری میتابانَد.
بحرانهای ایرانِ امروز جز با تغییر و اصلاح سیاستهای
کلان کشور برپایۀ قانونگرایی، شفافیت، پرسشگری، نقادی
و پویشهای فراگیرِ صلحآمیز و خشونت پرهیزِ شهروندان،
به سرانجام نیکو نخواهد رسید. جهتگری ملت ایران در
گذار به دموکراسی نباید از مسیر تاریخیِ خویش یعنی
جنبش مشروطهخواهی مردم ایران منحرف شود؛ جنبشی که بر
حکومت مطلق فردی، مادام العمر و موروثی مُهر بطلان زد
و آنرا در قانون اساسی مشروطه به«حکومت مقیده»، برآمده
از انتخاب مردم و در چارچوب قانون، تغییرداد. این
اندیشۀ بنیادین به عنوان بزرگترین میراث گرانسنگ
مشروطه، هنوز زنده و زاینده و سرمشق شهروندان
آزادیخواه و عدالت طلب این مرز و بوم بوده و خواهد
بود.
آرزوهای نوروزی، همه انسانی، زیبا و انگیزندهاند، اما
لازم است با پویندگی، تلاش، استمرار و فعالیتهای
بهسامانِ تمامیِ شهروندان همراه شود تا به تدریج
ایران از جامعه ای خردمحور، اخلاقی و در راه توسعۀ
همه جانبه برخوردار شود.
گسترش و ژرفایی فرهنگ صلح، نظم و قانونگرایی از رهگذر
پویشهای نهادهای مدنی با همکاری تمامیِ شهروندان
ایرانی، پیشزمینۀ گذار به دموکراسی است.
این روزها مام میهن تنها و اندوهگین است؛ چرا باید تا
اینحد از درون و برون، بیمهری و آسیب بهبیند؟ این
چه جفایی است که در حق این مام مهربان و گهربار
میرود؟ ایران را بیش از پیش دوست بداریم و به این کهن
بوم و بَر، با نوشوندگی، پالایش و بهسازیِ افکار،
عادات و کردارهایمان، در گسترۀ هّمت و عمل، عشق
بورزیم.
ایدون باد.
سید علی
محمودی
آغاز سال
1399