---

 

شادباش سال نو و نوروز باستانی 1398

 

1.

نوروز باستانی، جشن طبیعت، روشنایی، شادی و امید، بر تمامیِ ایرانیان در مام میهن و در سراسر گیتی مبارک باد. در سال نو بکوشیم در ایران، «خشکسالی» به سرسبزی و خُرمی، «جنگ» به صلح و آرامش، و «دروغ» به راستی و راستگویی دگرگون شود.

2.

نوروز و دیگر جشن های ایرانی، همانند جشن یلدا، جشن سَده، جشن سوری(چهارشنبه سوری) و جشن مهرگان، دارای سه ویژگی ممتاز است: روشنایی، شادی و مهربانی. این جشن ها، فراتر از تفاوت های نژادی، قومی، زبانی، دینی و مذهبی، نمادهای همبستگی و همزیستیِ تمام ایرانیان بوده است. دراین جشن ها، خشونت نسبت به انسان و طبیعت راه نداشته و از اندوه، شیون و زاری نشانی نبوده است. دیرپاییِ این جشن ها-که برمدار خِرَد ایرانی آفریده شده-، با انگیزش ها، هدف ها و پی آمدهای نیکو، ریشه در ارج نهادن ایرانیان به انسان، اخلاق و زندگی دارد.

3.

«ایران»-این واژۀ زیبا و مانا-، همواره نقطۀ پیوند، همبستگی و همزیستی میان تمام ایرانیان بوده است و خواهد بود. بکوشیم این گرانیگاهِ یکپارچگی ایرانیان و وحدت ملی را، در برابر امواج ویرانگر ایران ستیزی، عرب زدگی، بی هویتی و بی وطنی، گُم نکنیم.

4.

بکوشیم ایران و میراث گرانسنگِ خردمندانه، انسانی و معنوی آن را بیشتر بشناسیم. بکوشیم پرده های بی دانشی و نادانی را از برابر دیدگان افراد اندک شماری که در تاریکیِ وطن گریزی و بی هویتیِ ایرانی به سر می برند، کنار بزنیم تا آنان آرام آرام با نور جاودانۀ فرهنگ و تمدن ایرانی آشنا شوند، اُنس بگیرند و از ظلمات رهایی یابند. بکوشیم متن ها و رساله های خِرَد ایرانی همانند اوستا، منشور کوروش بزرگ، کارنامۀ اردشیر بابکان، زند بهمن یَسن و نامۀ تَنسَر به گُشنَسب را-که نمونه های بازتاب دهندۀ اندیشه های ایرانیان پیرامون خرد، اخلاق، دین و سیاست است-، به شکل های گوناگون به افکار عمومی به ویژه  به جوانان این سرزمین عرضه کنیم.

ایدون باد.

سیدعلی محمودی

آغاز سال 1398 خورشیدی