--- به یاد آنکه در اندیشۀ ایران زیست به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت داود فیرحی   داود فیرحی (1399-1343) استاد و پژوهشگر برجستۀ اندیشۀ سیاسی اسلام در بیست و یکم آبان ماه 1399 در پی ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. اکنون به نخستین سالگرد درگذشت او نزدیک می شویم. حضور مؤثر او در دانشگاه و عرصۀ عمومی ایران با روشنگری، نقادی و گفت‌وگو همراه بود.    جای او واقعاً خالی است، هم از جنبۀ شخصیت اخلاقی و هم تلاش‌های علمیِ ارزشمند که در کلاس‌های درس، سخنرانی‌ها، مقالات و کتاب‌های او عینیت یافته است. مطالعه و نقد آثار فیرحی به رونق فضای فکری جامعۀ بحران‌زدۀ امروز ایران کمک می‌کند. می‌توان تأکید کرد که اهل کتاب، به‌ویژه دانشجویان، آثار او را یک به یک بخوانند. به باور من، آنچه تمام آثار داود فیرحی را به هم پیوند می‌دهد، یک کلمه است: ایران.     همایش بزرگداشت استاد دکتر محمد رضوی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دهم اردیبهشت ماه 1398، از راست: دکتر حبیبا، دکتر فیرحی، دکتر رجایی و دکتر محمودی.   فیرحی نمونۀ خوبی است که جوانان ما در زیست فردی و اجتماعیِ او به دقت بنگرند، با تأمل در اینگونه پرسش‌ها: فیرحی که بود؟ چگونه شاگردی کرد و آموخت؟ چگونه به استادی رسید؟ هدف بنیادین او در زندگی چه بود؟ برگ برگ کارنامۀ علمی و پژوهشی او، با آنهمه تلاش بی‌وقفه و مسئولانه در عمری متأسفانه کوتاه، چگونه شکل گرفت؟   نام، یاد و آثار روانشاد داود فیرحی گرامی و مانا باد.    ---